وقتی که انقلابی در علم پزشکی بوجود آمد ، و پزشکان با توجه به نتیجه ازمایش ها ،به
درمان بیماری ها پرداختند، از یک نکته اساسی غفلت کردند ، آن اینکه فرضیه های خود را فقط با آزمایش
روی حیوانات بخصوص موش ها انجام دادند ؛ چون اشتراکات بین انسان و حیوان زیاد هست.
هرچه در انجا نتیجه مثبت می داد ؛ روی انسان هم پیاده می کردند. اما غافل از این که این قسمت مادی
و بعد طبیعی بدن است که با دام مشترک است ،و سالانه همایش های به عنوان مشترکات انسان
و دام برگزار می شود برای تشخیص بیماری ها که بین این دو وجود دارد .
اما قسمت عمده بعد روحی انسان است که با فرشتگان مشترک می باشد. وجای همایش بین انسان و فرشته
در جامعه خالی است ، که انسان چکار کند که فرشته خوی و صفات فرشتگان را در خود فراهم کند.
قران می فرماید: وقتی خداوندانسان را از گل آفرید؛
«خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلاَلَةٍ مِن طِینٍ،بعد ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَّکِینٍ »نطفه بود،
«ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً » و این مُضغه را کم‌کم جنین قرار داد،
«فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْماً»؛ آن‌گاه تا اینجا مشترک بین انسان و دام است؛
یعنی یک بچه گوسفند، بچه گاو، بچه حیوان دیگر در رحم مادرش همین سیر و حرکت را دارد:
اول نطفه است، بعد عَلَقه است، بعد مُضغه است، بعد جنین است، بعد عِظام است
و بعد «فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْماً»است؛ تا اینجا مشترک بین انسان و دام است
امّا «ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ»،
این بخش دوم مشترک بین انسان و فرشته است، این بعد مهم است که خداوند به خودش
آفرین و بارک الله گفته است.یک صفات وکمالاتی در فرشته است که همان در ذات انسان
است فقط نیاز به شکوفایی دارند و به امید روزی که این نوع آزمایش ها به روز و نتایج آنها
در کنگره ها بیان شود و مردم را از نظر روحی هم فرشته خو بار بیاورند.
1-سوره مومنون آیه 12 و14
رجوع بیشتر به بحث آیت الله جوادی آملی
